THE UN UNPRECEDENTED WONDER BY ISRO 2017 FEBRUARY 15

                     THE UNPRECEDENTED WONDER IN THE SPACE BY  ISRO


             2017 February 15 is an unforgettable  day for INDIA and the world ,that INDIA set a world record by launching 104 satellites successfully in PSLV C-37,its 39 th mission.The century in launching satellites really shocked many nations.The mission was so sweet that out of 104 satellites ,India's CARTOSAT,two other nano satellites  and GREAT AMERICAS 96 NETHERLAND'S   1 ISRALE -1,KHASAKISTAN-1 SWITZERLAND -1 and UAE-1.Years back INDIA depended America and other countries for satellite photos and launching satellites and spent crores.But now INDIA  has become the satellite launching hub and that too even cheaper ,which cannot dream for America and other countries It is the crowning glory of INDIA'S space history.It is yet another golden feather on the crown of ISRO To the critics of INDIA  I am asking a question,there may be set backs for INDIA ,but why you are not jubilant in these great triumph 

IT IS NOT ME

                                            IT  IS NOT ME

             The   cool shade  evoked  my thought    

             Noble ideas flew from my heart

        
            All colourful and fruitful,arisen  

           Like the rainbow in the  horizon

        I was forlorn and born for ever mourn  

       A patch of peace never shown

For the tiny little creature

Are breathed  by the Almighty,nurture

But tormented  by man who don't care

Burning mind ,cursing deeds ,no tranquility anywhere

Living beings other than he -out wits

 Cutting the branch where he sits

Putting the wrath of  heat wave 

Burnt  his thoughts that can't save

Yelled for a little drop of water

Poisoned the elixir of life ,after

Like the swastika Nazis done

Dug his own grave and waited alone

Extinguished the light and groping in the dark

The fire fly led his way with a spark 

Learnt the lesson the tiny creature

 And the mighty Leviathan had their space in Nature  

                                                               RAJAN KOOVERY

            ഒറ്റത്തടിപ്പാലം   

ഒറ്റത്തടിപ്പാലം    കടന്നെനിക്കക്കരെ    പോകണം 

ഒറ്റക്കുതിപ്പിന്‌  വലതുകാൽവച്ചു ഞാൻ ....

അങ്ങേതലക്കലെന്നച് ഛൻ  വരുന്നു 

ഇങ്ങേത്തലക്കൽ  ഞാൻ   പിൻവാങ്ങി  വണങ്ങി  ഒതുങ്ങി  നിന്നു 

ഇനി  എനിക്കക്കരെ   പോകണമീ  ഒറ്റത്തടിപ്പാലത്തിലൂ ടെ 

രണ്ടടി   വെച്ച   ഞാൻ ദൂരെ സ്നേഹനിധിയാമെന്നമ്മയെ കണ്ടു 

ത്യാഗത്തിൻ   നറുമണം   തൂകുമമ്മ 

ഇക്കരെ കടത്താൻ ഞാനമ്മതൻ   കൈപിടിച്ചു 

എന്നെയനുഗ്രഹിച്ചമ്മ   "മോനേ സൂക്ഷിക്കണേയീ   ഒറ്റത്തടിപ്പാലം" 

ഇക്കുറി   രണ്ടും  കല്പിച്ചുനടന്നു   എനിക്കീപ്പാലം  കടക്കണം 

ഇനിയീപ്പാലം  കടക്കുവനോരുവേളയെനിക്കാവുമോ? 

ഒത്ത മധ്യത്തിൽ ഞാനെത്തി  ഞെട്ടിത്തരിച്ചങ്ങുനിന്നു 

കത്തിച്ചു വെച്ച വിളക്കുപോലൊരുത്തി  മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നു 

എന്നെയൊന്നക്കരെ കൈപിടിച്ചു കടത്തുമോ?

മിന്നൽപിണർ മിഴികൊണ്ടുഴിഞ്ഞെന്നോടു കൊഞ്ചിപ്പറഞ്ഞു 

കണ്ണിൽ കിനാവുകൾ പൂത്തുലയുമ്പോൾ 

പുതുമണ്ണിsâ ഗന്ധമെന്നെയുന്മത്തനാക്കി 

മുൻപേനടന്നു ഞാനവളെsâ  നിഴലായ് 

പിന്നെ ഞങ്ങ ളിരുവരു മിക്കരെ  കടന്നു 

ഞാനക്കരെ പോയിട്ടിങ്ങെത്തിയേക്കാം -  നീയെന്നെ  കാത്തിരിക്കേണ്ട 

അക്കരെ പോകാനീ ഒറ്റത്തടിപ്പാലം   കടക്കണം 

മക്കളങ്ങക്കരെ  നിന്നു വിളിക്കുന്നു   അച്ഛm

 ഞങ്ങടെ  കൈപിടിക്ക് അക്കരെ നിന്നവർ ഏങ്ങിക്കരഞ്ഞു 

ഇങ്ങോട്ടു പോരൂ ഒറ്റത്തടിപ്പാലത്തിലൂടെ  ഞാൻ   പോയി 

മക്കടെ   കൈപിടിച്ചിക്കരെ കൊണ്ടുചെന്നാക്കി 

സുരക്ഷിതമയൊരിടത്തിരുത്തി   ഞാനേറെ   ചിന്തിച്ചിരുന്നു 

ഇനിയെങ്ങോട്ട് പോകും   ഇക്കരെ    തങ്ങണോ ?

അതോയീ ഒറ്റത്തടിപ്പാലം   കടന്നക്കരെ   പോവണോ?

  16/12/2013                                          cmP³Iqthcn

വിനയചന്ദ്രികേ ..... നീ 

വിനയചന്ദ്രികേ  നീ  മറഞ്ഞതെന്തേ 

തനിയെ നീ  പാടി പറന്നതെന്തേ?

കുളിര്‍തെന്നലായ്   നിന്‍ കവിതയൊഴുകിയെത്തി

നറുമണം തുവിയൊരു  തേങ്ങലായെങ്ങുപോയി 

വഴിവെളിച്ചമായിയീ  അന്ധകാരത്തില്‍ 

വഴിതെളിക്കുന്ന മണ്‍ചെരാതാണു  നീ 

പതിത ഹൃദയത്തിലൊരു കുളിര്‍ചന്ദനം 

അതിലോലമായ് ലേപനം ചെയ്തുവോ 

യവനികയ്ക്കു പിന്നിലനേക കാതങ്ങളകലെ 

അവനിയിലൊരേകാന്ത  പഥികനെപ്പോലെ നീ 

നടന്നകന്നതെന്തേ വിപരീതദിശയില്‍ 

നടന്നകന്ന വീഥികളിലൊരു  നെടുവീര്‍പ്പുതിര്‍ത്തുവോ 

അടര്‍ന്നുവീണ  നിന്‍  പാദധുളികളില്‍ 

വിടര്‍ന്നുല്ലസിച്ചു  കാവ്യകുസുമങ്ങള്‍ 

എരിഞ്ഞടങ്ങാത്ത ജീവിതസന്ധ്യയില്‍ 

വിരിഞ്ഞിതല്ലോ  കനകമണി  കവിതകള്‍ 

ഉഴുതുമറിച്ചിട്ട  ഹൃദയവ്യഥകളില്‍ 

തൊഴുതു  കൈകൂപ്പി  വിട  ചൊല്ലിയതെന്തുനീ?

കണ്ണുനീര്‍ ചാലുകൊണ്ടൊരു  തേക്കുപാട്ടുമായ് 

വിണ്ണില്‍  നിന്‍കവിതകള്‍  കുളിര്‍മഴയായ്  പെയ്തുവോ 

വാമൊഴിയായ്, വരമൊഴിയായ്  നിന്‍കവിതകള്‍ 

അഴകൊഴുകുമണിവയല്‍  കതിര്‍കുലകളായ് 

കൊയ്തെടുത്തോരോ  കതിര്‍കറ്റകളുമുതിര്‍മണികളും 

മെതിച്ചു, ചവിട്ടിമെതിച്ചു  നീഎനിക്കായ്കരുതിവെച്ചു 

പാടാത്ത  കവിതയായ് നിന്‍ ജീവിത -

മാടാത്ത  നാടകം  യവനികയ്ക്കു  പിന്നിലോ 

നിന്‍  കവിതാധ്വനികളോളങ്ങള്‍  തീര്‍ക്കുന്ന 

എന്‍  മനസ്സിന്‍റെ  തീരത്തുനിന്നെയും  കാത്തുഞാന്‍ 

അകലേക്കു  തുഴഞ്ഞുപോയതെന്തേയീ  തീരത്തണയാതെ 

അരികിലെക്കിനിയെന്നുവരുമെന്‍റെ  വിനയചന്ദ്രികേ... 

നവനീതമായ്  നിന്‍  ഹൃദയനൈര്‍മല്യം 

അവനിയിലൊഴുകിയെത്തുന്നു  കുളിരരുവിയായ് 

ഇനിയെന്നു  പാടും  നിന്‍ഹൃദയവ്യഥകള്‍ 

തനിയെ നീ  നടന്നുപോയി ഒടുവിലൊ-

രൊറ്റ  വരിക്കവിതായ്  നിന്‍  ജീവിതം 

വേരറ്റുവോ  നിന്‍  കവിതതന്‍ മഹാവടവൃക്ഷ-

ഛായയില്‍  ഇനിയെത്ര  കഥകള്‍  പാടിപ്പറന്നുവോ  കവികള്‍ 

ചാമരം  വീശിത്തലോടി  ഒരുണര്‍ത്തുപാട്ടിന്നീരടികളായ് 

അകലേക്ക്‌  മറഞ്ഞുപോയീ  നിന്‍  നിഴലുപോലും 

അകതാരിലിന്നും  നിന്‍  കവിതതന്നീണം  

ഒരു  മയില്‍[പ്പീലിയായ്  സുക്ഷിപ്പു  ഞാനേകാന്തപഥികാ... 

അരുമയായ്  ഒരു നെയ്ത്തിരി  വെട്ടമായ് 

ഒരുവേള  നിന്‍വിളിക്കായ്‌ കാതോര്‍ത്തിരിപ്പു ഞാന്‍ ,

കരുതിവെക്കും  ഞാനെന്‍  ഹൃദയ  തന്ത്രികളിലെയീണം    

11/02/ 2013 ന്  അന്തരിച്ച  പ്രശസ്ത  കവി  ശ്രി  ഡി . വിനയചന്ദ്രന്‍റെ  ഓര്‍മയ്ക്ക് മുന്നില്‍ ......   

SPIDER WOMAN

What a charming spider woman!

Homeless but valiant; that is uncommon.

She clutches the egg under her chest

That is her life; full of expectation in the nest.

She hadn't a wink at night

Heedless to nothing, without fright.

Only prayer to hatch her egg

She neither ate nor slept and stood on her criss-cross leg.

Lest she thought her egg won't get warmth

Creatures crept near her, she did not move forth.

She never minds nor hurt them

The spiderwoman meditated with her peridium.

Day and night in the dark corner

Eaten her husband for her children who will come sooner.

Husband or sons the better one?

She knit no net, the silky, sticky snare of everyone

If a prey was caught in the net

The spiderwoman has to give up or let

Her egg or the prey, which is the best

Helpless spiderwoman with the egg under her chest.

Who knew better than the spiderwoman!

Her sons would feed on her like demon.

Much later she knew the bitter truth

Her egg won't hatch and can't see the birth

Did she think of Cesarean to end her plight?

See her sons creeping out all delight.

If it hatch...........they will feed on her

Which one the spiderwoman would prefer?

-Rajan Koovery

RAIN,THE DRIZZLING, DANCING RAIN

The rain drizzling through the black clouds

Comes down through the silver thread from heaven

Quench the thirst of Earth,

Shower cool life on every living being

Rain the elixir of life

The goose bump of the greenery

Much awaited Hornbill Suckles

The first rain drop;

Like the newborn suckles its mother's breast

The seed opens its wondered eyes to the new world

The rain nurture it with its cold touch

The black rain dances,

On the bend head of the foliage

Banyan tree shakes away all its weary, dreary summer

And wakes from the slumber

When the rain sprinkles on its face

The rain licks the smell of the earth

Akin the smell of the lovers

Cold shivering rain shatters on the roof

Rattles the old couple

But the warmth of the cool rain,

Creep in their memory, full of dream and comfort

Did the rain weep like Cressida?

For her Trojan hero in remorse

Washed away all the filth from the earth

But the cold rain pooled in my mind

Wet rain stick my dress on my skin

And wriggles its cold touch

The sun smiles through the rain

Like a baby smiles while it weeps

Rain, my cold rain, drizzling from heaven

Relievo the earth into heaven

-Rajan koovery